Poprzednie rozmowy o obecnym sezonie przeprowadzałem około 20 lipca. Moi ówcześni rozmówcy, uprawiający winorośl w Mád i na stokach góry Tokaj byli bardzo zadowoleni z dotychczasowej pogody, ale też ostrożni. Miałem wrażenie, że pragną nie tyle wielkiego rocznika, co zdecydowanie lepszego od poprzedniego, wyjątkowo trudnego roku 2010. Po trzech tygodniach mogłem wrócić do tematu, zamieniając parę zdań na ten temat 13 sierpnia, podczas festiwalu w Erdőbénye, z Attilą Homonną i Péterem Hudákiem, enologiem firmy Beres.
Pracują oni w okolicy nieco wciśnietej między wzgórza zemplińskie a tamtejsze winnice należą do wyżej położonych. Miles Lambert-Gocs podkreśla wpływ gór wokół Erdőbénye: „ …większe różnice pomiędzy stokami i pomiędzy poszczególnymi rocznikami ze względu na chłodniejszą, bardziej mokrą pogodę.” Péter Hudák uważa jednak, że znaczenie gór bywa wyolbrzymiane: „Wegetacja jest tu może opóźniona o tydzień w stosunku do Mád, które leży przecież niedaleko, ale wpływ gór na nasze temperatury nie jest tak wielki, jak się czasem ludziom wydaje.” Dodaje też, że winnice na północ od Erdőbénye charakteryzuje nieco słabsza botrytyzacja owoców, ze względu na sporą odległość od rzeki Bodrog.
Stok Omlás (Beres)
W obecnym sezonie rośliny wegetują również w tej części regionu bardzo szybko, głównie dzięki wiośnie, która zapewniła im zarówno wilgoć jak i wysokie temperatury i słońce. Winorośl zakwitła dwa tygodnie szybciej niż w przeciętnym sezonie i to tempo utrzymuje do dzisiaj, pomimo lipcowych deszczów. „Nie tak często można znaleźć żółte owoce na krzewie furmintu w pierwszej połowie sierpnia” mówi Péter Hudák. Według Attili Homonny, pierwsze owoce mogą nadawać się do zrobienia z nich prostych win – już za około dwadzieścia pięć dni.
Wydaje się, że obfite, lipcowe opady nie zepsuły tu nikomu humoru, choć np. Kiralyudvar ogłosił, że w połączeniu z wysokimi temperaturami stworzyły one warunki rozwoju oidium a rozwój gron furmintu i muszkatu, który jeszcze w czerwcu był określany słowem „fantastic” na koniec lipca opisano jako „typical and satisfactory”. Być może spore nachylenia i nieco niższa temperatura okazały się w tym wypadku sprzymierzeńcami winiarzy z Erdobenye? Niemniej, jak mówi Péter Hudák, ziemia zgromadziła zapas wody na resztę sezonu i teraz potrzebne są dni suche i słoneczne.
Attila Homonna uważa, ze może to być bardzo dobry rok ale kończy rozmowę typowym zastrzeżeniem: „Wszystko wygląda bardzo dobrze w tym momencie ale musimy jeszcze poczekać. Pamiętamy dobrze rok 2009, który też miał być wybitny, tymczasem deszcze, które rozpadały się około 10 października zaprzepaściły szanse na wielkie wina słodkie.”
UZUPEŁNIENIE Dwa tygodnie po wizycie w Erdőbénye spotkałem na festiwalach w Jaśle i Krośnie Ildiko Götz (Götz Pincészet) i dr Petera Molnara (Patrícius). Zagadnięci o sytuację w winnicach zgodnie potwerdzają, to co mozna było w Tokaju usłyszeć wcześniej. Uważają też, że kilka dni upałów w drugiej połowie sierpnia nie zaszkodziło w żaden sposób owocom. Szykują się do rozpoczęcia zbioru winogron sárga muskotály w połowie września, może nawet pod koniec pierwszej połowy tego miesiąca. Oczekują też na poczatek botrytyzacji, której przebieg określi ostatecznie jakie gatunki win powstaną w tym roku w Tokaju. “Dziś rano kiedy wyjeżdżałem do Polski, widziałem bardzo gęstą mgłę wchodzącą do winnic. Jeśli botrytyzacja zacznie się teraz, przy tym poziomie cukru, to możemy uzyskać w tym roku owoce aszú o doskonałej jakości” powiedział dr Peter Molnár.
- Zdjęcie na górze strony wykonałem 12 sierpnia, u podnóża stoku Lőcse.
